Zalety
Podstawową zaletą ścian z płyt gipsowych jest prostota wykonania. Aby zbudować taką ściankę nie trzeba posiadać ani specjalistycznych narzędzi, ani umiejętności. Ponadto elementy, z których jest budowana są lekkie, a do montażu wystarczają śruby. Trochę trudniej jest ukryć połączenia, ale i one nie powinny stanowić nazbyt wielkiego problemu, wszelkie błędy pomoże usunąć papier ścierny i wierzchnia warstwa farby.
Ścianki z płyt gipsowych, nawet wykonane na stelażu drewnianym są ogniotrwałe (posiadają - w zależności od użytych materiałów - od 1 nawet do 3 godzin ogniotrwałości, wg AIA). Ponadto, jeżeli zastosujemy do wypełnienia wewnętrznej pustki wełnę mineralną lub inny materiał akustycznie izolujący, cechuje je dobra dźwiękoszczelność.
Wady
Jedyną wadą przy montażu może być rozmiar płyt - do malucha ich nie zmieścimy (choć z drugiej strony jest to także ich zaleta - ściana powstaje szybko z niewielkiej liczby elementów). Ponadto płyty gipsowe są materiałem kruchym, więc raczej odpada bagażnik na dachu samochodu (chyba, że podeprzemy je dodatkowymi na przykład drewnianymi - listwami, których potem użyjemy jako stelażu).
Podstawową wadą tego typu ścianek jest ich niska nośność oraz mała odporność na uszkodzenia mechaniczne. Zatem jeżeli nie wykonamy odpowiedniego wzmocnienia stelażu, to nie powinniśmy na takiej ściance wieszać na przykład półek z książkami. Ponadto dobrze rozpędzony dziecięcy rowerek w najgorszym - z punktu widzenia ściany - wypadku po prostu przez nią przejedzie zostawiając za sobą dziurę w znajomym kształcie. W znacznym stopniu problemy te rozwiązują jednak nowe generacje płyt, w których gips jest zbrojony domieszką włókien.
Technologia wykonania
Płyty możemy montować zarówno na stelażu drewnianym, jak i wykonanym z kształtowników metalowych. W miejscach narażonych na działanie wilgoci należy wykorzystać specjalnie zabezpieczone (zielone) płyty. Niewskazane jest także wykorzystywanie w tych miejscach drewna do budowy konstrukcji nośnej. Stelaż wykonujemy przymocowując do podłogi i sufitu łaty (drewniane 4 x 8cm lub metalowe szyny), a następnie przymocowując do nich pionowe słupy co 50cm. Aby uzyskać większą dźwiękoszczelność należy przestrzeń pod łatami uszczelnić, na przykład - silikonem (rys. 1). Jeżeli wiemy, na jakiej wysokości i gdzie będziemy chcieli ścianę dodatkowo obciążyć, możemy w tych miejscach wykonać dodatkowe wzmocnienia stelażu. Najwyższą dźwiękoszczelność uzyskamy budując osobny stelaż dla każdej strony ściany i przesuwając słupy względem siebie tak, by uniknąć tworzenia mostków akustycznych (rys. 2). W obu przypadkach wypełnienie pustek między słupami wełną mineralną lub innym materiałem akustycznie izolującym znacznie poprawia parametry ściany.
rys. 1
rys. 2
Do tej konstrukcji przymocowujemy wkrętami (nierdzewnymi!) płyty gipsowe. Jeżeli płyty wymagają przycięcia wystarczy ostrym nożem naciąć ochronną warstwę papieru (ew. trochę zagłębiając ostrze w samym gipsie) i płytę złamać zdecydowanym ruchem. W miarę możliwości płyty ustawiamy koło siebie tak, by stykały się sfazowanymi końcami. Końce, które nie są wykończone fazą warto zeszlifować. Po zamocowaniu płyt, połączenia wyrównujemy gipsem, w którym należy zatopić siatkę zbrojeniową z włókna szklanego (w ten sposób unikniemy pojawiania się pęknięć na styku pracujących płyt). Miejsca zetknięcia się płyt z podłogą lub sufitem ukrywamy za listwami lub wypełniamy warstwą masy silikonowej lub akrylowej. Po wyschnięciu naniesiony na połączenia gips szlifujemy papierem ściernym i możemy całość pomalować. Ścianka gotowa.