Historia keramzytu sięga początków XIX wieku, kiedy to w Stanach Zjednoczonych opatentowano metodę wypalania glin ilastych. Od tego czasu keramzyt jest często używany jako materiał konstrukcyjny szczególnie przy budowie domów jednorodzinnych, jest bowiem materiałem naturalnym, ciepłym, lekkim i zarazem wytrzymałym.
Niedostateczne oczyszczanie surowca stosowanego do produkcji keramzytu w polskich zakładach produkcyjnych w latach osiemdziesiątych było bezpośrednia przyczyną kiepskiej jakości wyrobów keramzytowych, które po krótkim okresie eksploatacji ulegały destrukcji. Dlatego też keramzyt nie był uważany w Polsce za atrakcyjny materiał budowlany.
W ostatnich latach otwarcie rynku dla sprawdzonych technologii zagranicznych spowodowało, że kruszywo keramzytowe zaczyna cieszyć się rosnącą popularnością wśród inwestorów, zwłaszcza w budownictwie indywidualnym.
Proces produkcji
Keramzyt wytwarzany jest z wyselekcjonowanej gliny, mieszanej, suszonej i poddanej obróbce termicznej. W wyniku procesu technologicznego powstaje twardy i wytrzymały granulat, który związany cementem portlandzkim używany jest do produkcji bloczków.
Charakterystyka
Bloczki keramzytowe są mrozoodporne i nienasiąkliwe, odporne na grzyby, pleśń i działanie mikroorganizmów, dlatego są często używane do budowy podpiwniczeń.
Keramzyt wykazuje dobrą izolacyjność termiczną -współczynnik przewodzenia ciepła zawiera się w przedziale od 0,08 W/mK do 0,1 W/mK oraz wysokim współczynnikiem pochłaniania dźwięków. Wyroby keramzytowe cechuje też dobra odporność ogniowa. Bardzo ważną cechą keramzytu jest jego lekkość - jego masa waha się w granicach 280-900 kg/m3 w zależności od użytych komponentów.
Dzięki swoim właściwościom keramzyt znajduje uniwersalne zastosowanie zarówno do ocieplania fundamentów i dachów, do izolacji podłóg i stropów oraz wypełniania nierówności. Pełni także funkcje materiału drenarskiego.
Zastosowanie
Z bloczków keramzytowych buduje się zarówno ściany jedno- jak i wielowarstwowe. Zaletą ścian jednowarstwowych wykonanych z bloczków keramzytowych jest swobodny przepływ wilgoci na zewnątrz, niepowstrzymywany dodatkowymi warstwami ocieplenia, co zapewnia utrzymanie zdrowego mikroklimatu w pomieszczeniach. Ściany zewnętrzne mogą być wykonywane również jako wielowarstwowe.
Istnieje kilka systemów budowania przy użyciu wyrobów keramzytowych. Jednym z nich jest system OPTIBLOK, który nadaje się szczególnie do wznoszenia domów jednorodzinnych oraz niskich budynków użyteczności publicznej. Na system ten składają się bloczki SuperTermo 36,5 przeznaczone do wznoszenia ścian jednowarstwowych zewnętrznych nośnych, ścian osłonowych, fundamentowych i piwnicznych. Bloczki łączy się przy pomocy specjalnej zaprawy, nakładanej specjalistycznym narzędziem dwoma równoległymi pasami o grubości 10 mm rozdzielonymi pustką powietrzną. Nie zaleca się stosowania spoiny pełnej, ponieważ taka spoina nie gwarantuje właściwej izolacji cieplnej i może przyczyniać się do powstawania mostków termicznych. Sąsiednie bloki łączy się na pióro i wpust. Przy tak zachowanych warunkach połączenia bloczków w ścianie współczynnik przenikania ciepła U dla ściany z bloczków keramzytowych wynosi 0,29 W / m2K.
W systemie OPTIBLOK stosuje się również bloczki Termo 24,0, które przeznaczone są do wznoszenia ścian konstrukcyjnych wewnętrznych i zewnętrznych ścian warstwowych. W celu wzmocnienia stabilności muru wykonanego z Termo 24,0 co trzecią warstwę bloczków wzmacnia się zbrojeniem systemowym. Całość systemu dopełniają bloczki Termo 17,5 i Termo 11,5, które przeznaczone są do wznoszenia ścian wewnętrznych działowych i zewnętrznych warstwowych. Ściany wewnętrzne można murować w sposób tradycyjny stosując spoinę pełną. Z kolei bloczki Inter 9,0 przeznaczone są wyłącznie do wznoszenia ścian działowych. Bloczki te należy łączyć zaprawą klejącą wykonując spoinę pełną o grubości około 1 mm.
Kolejnym systemem budowania z keramzytu jest system oparty na prefabrykatach FORTIS. Prefabrykaty FORTIS stanowią połączenie osnowy nośnej wykonanej z betonu keramzytowego i warstw materiału izolacyjnego, najczęściej styropianu. Sposób i ilość ułożenia warstw izolacyjnych względem osnowy nośnej zapewnia osiągnięcie współczynnika U już od 0,184 W / m2K przy szerokości muru 31 cm, a U<0,3 przy szerokości muru 24 cm. Mury z prefabrykatów FORTIS wznosi się stosując jedynie spoinę poziomą. Połączenie pionowe uzyskuje się poprzez szczelne złącze na pióro i wpust.